Edukira joan

Manuel Barañao

Wikipedia, Entziklopedia askea
Manuel Barañao
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakManuel María Barañao y Martínez
JaiotzaBuenos Aires, 1791
Herrialdea Argentina
 Peru
Heriotzaezezaguna (232/233 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakmilitarra
Zerbitzu militarra
Adar militarraErrealista (independentzia hispanoamerikarra)
Parte hartutako gatazkakChacabucoko gudua
Rancaguako gudua

Eraldon Manuel Barañao (j. Buenos Aires, Río de la Platako erregeordetza ; 1790 - h. ezezaguna) militar bat izan zen.

Txilera 1809an iritsi zen, Martínez de Rozasentzako komunikazio iraultzaileak eramanez eta merkataritzan aritzeko.

Espainiako Armada Txilen

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ondoren, ideiak aldatu eta Armada errealistan sartu zen, garai hartan, Txileko espainiar Armadako jeneral buru zen Antonio Parejaren gidaritzapean zegoena, nork Concepción hiria okupatu zuen. Erregearen Hussareen koronela izan zen Txileren birkonkistaren kanpainetan, Mariano Osorioren gobernuan. Espainiarrek bere armadaren lehen ezpatatzat hartzen zuten.

Rancaguako guduan, hirugarren dibisioko Husarren Eskuadroia, 150 gizonez osatua, bere ardurapean egon zen.

Indar errealistetan 1817ra arte zerbitzatu zuen, Chacabucoko gudua gertatu zen arte, non armada abertzalea gailendu zen.

Porrotaren ondoren, Perura emigratu behar izan zuen, Txilen errepublika ezarri zen arte, une horretan, berriz ere herrialdera itzuli zelarik.

1814an Josefa Valenzuela Santibáñezekin ezkondu zen, Diego Valenzuela Avalos eta Mercedes Santibáñez Careagaren alaba, lau seme-alaba izan zituen: Joaquín, Aniceto, José Manuel eta Diego. Seme-alabei dagokienez, José Manuel, Ochagavía andrearekin ezkondu zela baino ez da ezagutzen, honekin bi alaba izan zituelarik: Mercedes eta Laura, nor Francisco Barros Fuenzalidarekin ezkondu zen.

Manila hirira bidali zuten, garai hartan Filipinetako espainiar koloniaren hiriburua zena, Errege Ofizial bezala.